Met zoveel controverse in de wereld van vandaag, kan het moeilijk zijn om een helder gesprek te voeren over genderdiversiteit. Genderdiverse mensen bestaan in miljoenen, door de geschiedenis heen en over de hele wereld, en zijn uitgebreid bestudeerd in medische en psychologische tijdschriften. Toch is het gesprek verward omdat mensen op verschillende manieren over gender denken. Sommige van deze ontologische opvattingen zijn inclusief, andere zijn onhandig, en sommige proberen trans- en non-binaire mensen volledig uit te wissen.
In plaats van constant trans- en non-binaire mensen te dwingen onze geldigheid te verdedigen, is het tijd om ons te concentreren op deze verschillen in perspectief, want hier ligt het echte probleem van ontmenselijking. Psychologische flexibiliteit stelt ons in staat om ons aan te passen aan situationele eisen, mindsets te verschuiven die ons niet langer dienen, en een open bewustzijn te behouden in nieuwe ervaringen, wat allemaal is aangetoond om de mentale gezondheid, levensvoldoening en emotioneel welzijn te verhogen. Maar als een flexibele denker zijn perspectief aanpast of uitbreidt wanneer hij mensen tegenkomt die anders zijn dan hijzelf, zal een rigide denker, die psychologisch inflexibel is, vasthouden aan zijn gevestigde opvattingen en afwijzen wat hij niet begrijpt of waar hij het niet mee eens is— in dit geval genderdiversiteit.
Genderdiverse mensen zijn door de geschiedenis heen aanwezig geweest in verschillende culturen over de hele wereld. Deze aanwezigheid is gedocumenteerd in historische verslagen en culturele tradities. Daarnaast zijn er talrijke medische en psychologische studies uitgevoerd die de diversiteit en complexiteit van gender verkennen. Ondanks deze uitgebreide documentatie blijft de conversatie over gender vaak verwarrend en verdeeld, voornamelijk omdat mensen gender op verschillende manieren begrijpen en benaderen.
Sommige benaderingen van gender zijn inclusief en erkennen de variëteit aan genderidentiteiten. Andere benaderingen zijn onhandig en simplistisch, terwijl weer andere benaderingen proberen genderdiversiteit volledig te ontkennen of te onderdrukken. Het is essentieel om deze verschillende benaderingen te begrijpen om een constructief en empathisch gesprek over gender te kunnen voeren.
Vier cognitieve kaders van gender
De binaire visie op gender is diep geworteld in de menselijke neiging om in paren te denken, zoals we evolueerden met twee ogen, twee oren, twee armen en twee benen. Een binaire visie op gender probeert concreet te zijn door seks en gender synoniem te behandelen om duidelijk gedefinieerde genderrollen, -normen en -verwachtingen te handhaven. Deze worden vaak ingekaderd als archetypische tegenpolen; bijvoorbeeld, mannen zijn stoer en stoïcijns, en vrouwen zijn zacht en emotioneel.
Om zichzelf te handhaven, vertrouwt deze binaire visie op “normatief denken,” of de aanname van normaliteit, een cognitieve vervorming die veronderstelt dat de sociale meerderheid eruitziet, denkt en handelt zoals de in-groep. Dit maakt het gemakkelijker om statistische uitschieters te negeren, waarbij “de norm” wordt gelegitimeerd door “het abnormale” te delegitimeren. Intersekse mensen worden als medische anomalieën beschouwd, en genderdiverse mensen worden als psychologisch afwijkend gezien.
Een trinaire visie op gender probeert op een onhandige manier inclusief te zijn. Seks (anatomie) en gender (identiteit) zijn onderscheidend, maar mensen gebruiken visuele aanwijzingen zoals de geslachtsfenotypen van een persoon om te weten wanneer sociale protocollen voor genderidentiteit moeten worden gehanteerd. Overweeg hoe kinderen worden geleerd om gender te identificeren door middel van visuele stereotypen; bijvoorbeeld, jongens hebben kort haar en meisjes hebben lang haar. Dit soort symbolisch, hiërarchisch denken is reducerend en valt snel uit elkaar naarmate we ouder worden. Dus de eenvoudigste oplossing is om ruimte te maken voor een derde, allesomvattende categorie voor iedereen die er niet in past. Deze trinaire visie op gender wordt vaak “othering” genoemd, omdat het ruimte maakt voor Mannen, Vrouwen en Overigen.
Door alle niet-cisgender mensen samen te voegen, slaagt de trinaire benadering er niet in om onderscheid te maken tussen de brede verscheidenheid aan trans- en non-binaire mensen, inclusief degenen wier gender niet visueel identificeerbaar is. Bovendien, terwijl degenen met een binaire visie zich vaak bewust zijn van hun perspectief, zijn degenen met een trinaire visie dat misschien niet, vooral als ze denken dat ze open-minded zijn. Kortom, de trinaire visie accepteert genderdiversiteit, maar doet geen moeite om te begrijpen wat dat wereldwijd daadwerkelijk betekent.
Als een binaire visie roze en blauw ziet, en een trinaire visie roze, blauw en paars, dan ziet een taxonomische visie een heel spectrum van kleuren. Hoe breed of inclusief dit spectrum is, hangt echter af van het doel van de taxonomie. Medische taxonomieën vertrouwen op essentialistische criteria, wat vaak bijdraagt aan een poortwachtersmodel van “behandelen of niet behandelen.” Antropologische taxonomieën verkennen genderparadigma’s in etnische culturen, inheemse culturen, mainstream culturen, subculturen en tegen-culturen. En te veel psychologische taxonomieën hebben zich gefixeerd op het verschil tussen travestie en transgender identiteit.
De meest voorkomende Westerse taxonomie van gender onderscheidt Cisgender, Transgender, Non-binair en Agender mensen. Degenen die deze labels herkennen als paraplutermen, creëren misschien zelfs complexe stroomdiagrammen met veel subcategorieën en micro-labels. Dit kan nuttig zijn wanneer we proberen te achterhalen wie we zijn. Taxonomieën zijn echter beperkt door hun parameters, omdat mensen zelden in nette categorieën passen. Zelfs een brede visie op genderidentiteit, met honderden duidelijk gedefinieerde genders, zou nog steeds het bereik vernauwen als ze worden gehandhaafd als rigide constructen die niet mengen, overlappen of veranderen. Een rigide taxonomie zal discussiëren over definities. Een flexibele taxonomie begrijpt dat taal polysemisch is, en labels worden verschillend gebruikt door verschillende mensen.
Als een taxonomische visie een heel palet van kleuren ziet, dan ziet een geïntegreerde visie een volledig schilderij. In plaats van gender te beschouwen als een enkel facet van onze identiteit, ziet dit perspectief gender als intersecterend met elk deel van wie we zijn. Dat betekent dat aspecten van gender sociaal performatief zijn, verbindend met onze veelzijdige cultuur; aspecten van gender zijn cognitief, verbindend met ons interne denkproces; en aspecten van gender zijn somatisch, verbindend met onze geest-lichaam relatie.
Dit holistische perspectief erkent hoe mensen niet alleen verschillende genderidentiteiten hebben, maar ook gender op verschillende manieren binnen hun wezen ervaren. Dit is duidelijk in de culturen over de hele wereld die niet passen in het hedendaagse Westerse paradigma. Dit is duidelijk in de neurodiverse gemeenschap, wiens interne zelfervaring zeer dynamisch kan zijn. En dit is ook duidelijk hoe meer je praat met trans- en non-binaire mensen, aangezien er meerdere manieren zijn waarop we gender binnen onszelf ervaren. Voor sommigen van ons is het zeer performatief, of cerebraal, of een gevoelde ervaring die we niet in woorden kunnen uitdrukken, of een combinatie daarvan. Voor sommigen is gender zeer statisch, of het verandert in de loop van de tijd, of het oscilleert, of het is multidimensionaal, of het is levendig en luid, of gedempt en stil—en voor sommigen lijkt gender volledig afwezig. Een geïntegreerde visie maakt ruimte voor al deze ervaringen, evenals de steeds groeiende verscheidenheid aan labels die worden gebruikt om ze te beschrijven.
Vooroordelen en uitsluiting van inheemse culturen zijn vaak het resultaat van etnocentrisch denken, waarbij men ervan uitgaat dat de eigen culturele normen en waarden superieur zijn aan die van anderen. Dit soort denken leidt tot dehumanisatie en uitsluiting van genderdiverse individuen en culturen. Een reductieve visie op gender is niet alleen seksistisch en cisseksistisch, het is ook etnocentrisch, omdat het inheemse culturen in de wereld uitsluit die niet binair zijn. Overweeg de diversiteit van Takatāpui in Nieuw-Zeeland, inclusief de Māori Whakawahine en Wakatan.
https://www.psychologytoday.com/intl/bl ... out-gender